Closures

Al tijdens mijn opleiding aan de Rietveld Academie in Amsterdam ( 1966-1970) zag ik het als een uitdaging om armbanden en colliers te ontwerpen die niet op de traditionele wijze te openen en sluiten waren. Voor de hand lag een scharnier en een zogenaamd bakslot. Een standaard weggewerkt slot met een ingebouwd veersysteem.

LEES MEER OVER CLOSURES >>

Als ontwerper zoek ik naar oplossingen, die niet alleen functioneren, maar waarvan de vorm voortkomt uit de manier van openen en sluiten. Dat openen en sluiten komt voor uit de toepassing, de draagbaarheid van het sieraad. Een hand heeft een grotere maat dan een pols. Om een armband passend om een pols te krijgen is een uitdaging voor mij.

Het is geen op zich zelf staand object, maar heeft een bedoeling. Het is bedoeld om gedragen te worden en dat is te zien aan de vorm. In die periode op de Rietveld Academie heb ik al een armband gemaakt die uit een strip metaal bestaat die om de arm buigt, met de twee einden in een extra krul. Deze vallen door de spanning van het metaal in twee gleufjes, en veren een stuk open als ze uit elkaar worden getrokken.

Een andere armband, ook als mannen armband bedoeld, bestaat ook uit een strip, met aan beide uiteinden een halve cirkelvorm. Aan een kant als zaagsnede en aan de andere kant is er een halve cirkel uitgezaagd. Deze twee kunnen door de vering van het metaal in elkaar steken, waardoor een complete cirkel ontstaat.

De veerkracht van metaal was in beide gevallen een onderdeel van het ontwerp. De lichaamsvorm en draagbaarheid waren de aanleiding. En dat is zo gebleven in de daarop volgende jaren. Het ‘puntcollier’ is draaibaar aan de voorkant en haakt aan de achterkant.

De ‘klaparmband’ uit 1972 voelde als een triomf voor mij. Daar was de arm van de drager zo essentieel geworden, dat de sluiting alleen maar werkt als hij gedragen wordt. De flexibiliteit van de arm zorgt er voor dat de twee u vormige delen bij elkaar blijven, maar door de arm iets in te drukken, is het mogelijk de armband te openen. Dan past hij precies over de hand.

De vorm die gebaseerd is op het lichaam van de drager is de belangrijkste rode draad door de jaren heen. De ‘snaar-armband’, de ‘uitschuif armband’, het ‘gebogen lijnen collier’, de ‘veertig jaar armband’, en vele anderen. Een van de laatste is de ‘Bamboe armband’ (2012) die de veerkracht van verenstaal combineert met zilver of goud. Ook hier is het de arm van de drager die de vorm van de armband bepaalt.